Dolandırıcılık suçundan meçhul şüpheli hakkında yapılan soruşturma esnasında, suç yeri itibarıyla dosyanın Karşıyaka Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine dair İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığının 16/12/2019 tarihli ve 2019/205065 soruşturma, 2019/36275 sayılı yetkisizlik kararını müteakip, bu kez suç yeri bakımından dosyanın İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine ilişkin Karşıyaka Cumhuriyet Başsavcılığınca verilen 02/01/2020 tarihli ve 2019/23895 soruşturma, 2020/10 sayılı yetkisizlik kararı üzerine, Karşıya Cumhuriyet Başsavcılığının yetkili savcılık olarak belirlenmesine dair mercii İzmir 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 31/01/2020 tarihli ve 2020/109 değişik iş sayılı kararı aleyhine, Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 21/05/2020 gün ve 94660652-105-35-4536-2020 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 04/06/2020 gün ve 2020/49143 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 26/11/2018 tarihli ve 2018/7341 esas, 2018/8480 karar sayılı ilâmında "....Dairemizin 15.10.2018 tarih ve 2018/5833-6672 sayılı ilamı ile istikrar kazanmış daha birçok kararında da belirtildiği üzere, menfaat konusu paranın çekildiği yerde dolandırıcılık suçu tamamlanacağından yetkili yerin de bu doğrultuda belirlenmesi gerektiği...." şeklinde belirtildiği üzere, suç yerinin paranın çekildiği veya menfaatin temin edildiği yer olacağı nazara alındığında, somut soruşturma dosyasına konu olayda, şüphelinin Denizbank müşteri hizmetlerinden aradığını ve işletim ücretlerinin biriktiğini söyleyerek elde ettiği bilgileri kullanmak suretiyle kartsız işlem ile Levent/İstanbul adresinde bulunan ATM cihazından müştekinin kredi kartından 3.000,00 Türk Lirası, hesabından ise 4.515,00 Türk Lirası çektiğinin anlaşılması karşısında, haksız menfaatin temin edildiği yerin İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığının yargı çevresinde kaldığı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.
5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Şüpheli tarafından haksız menfaatin temin edildiği yerin İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığı yargı çevresinde kaldığı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet bulunmadığından, kanun yararına bozmaya atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görülmekle, İzmir 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 31/01/2020 tarihli ve 2020/109 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi gereğince BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca müteakip işlemlerin mahallinde mahkemesince yerine getirilmesine, 19/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.